Παρακολουθώντας τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, είναι να αναρωτιέται κανείς για το τελικά τι πάστα ανθρώπων είμαστε ως λαός;
Χθες, σε μια κουβέντα που είχα με μια πρώην αθλήτρια η οποία έμαθε την πειθαρχία και την ομαδικότητα, μου μίλησε για το πότε κατάλαβε πως χάθηκε η ανθρωπιά από μέσα μας...
Ήταν το 1991, σε έναν από τους χειρότερους πολέμους της νεότερης ιστορίας που όλοι μας παρακολουθήσαμε τρώγοντας....ποπ κορν από τον καναπέ του σπιτιού μας. Εκεί λοιπόν κατάλαβε πως λίγο η τεχνολογία, λίγο το "βόλεμα", λίγο το μπαστάρδεμα του dna μας, έχουμε γίνει παρτάκηδες.
Παρτάκηδες είναι και οι Ταξιτζήδες, ταρίφες ή όπως αλλιώς θέλετε να τους αποκαλείτε. Παρτάκηδες είναι και οι γιατροί και οι λιμενεργάτες και όσοι "χαλάνε" την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας.
Τον τουρισμό μας.
Δεκάδες είναι οι ακυρώσεις κρατήσεων σε ξενοδοχεία και νησιά. Με απλά μαθηματικά τι σημαίνει αυτό;
Μείωση εσόδων, αδυναμία πληρωμής προμηθευτών και επιταγών, άρα σφράγισμα και κατάρρευση επιχειρήσεων, απολύσεις υπαλλήλων, μη πληρωμή ΦΠΑ και ΙΚΑ.
Αλλά, τι λέω πάλι εγώ; Στα παπάκια τους οι Ταξιτζήδες, γιατροί και λιμενεργάτες. Άλλωστε, την πάρτη τους κοιτάνε και το τομάρι τους.
Τι τους νοιάζει το υπόλοιπο σύστημα αν καταρρεύσει. Για το μόνο που "παλεύουν" κλείνοντας λιμάνια, αεροδρόμια και σταθμούς διοδίων, είναι για να σώσουν την άδειά τους.
Αυτή η λογική, αυτό το στυλ σκέψης και αντίδρασης, μας οδηγεί στη κατάρρευση της μικρής και ταλαιπωρημένης χώρας μας.
Ο χειμώνας θα είναι βαρύς και...κρύος όταν δεν θα έχουμε να πληρώσουμε το πετρέλαιο...
0 comments:
Post a Comment